Nou ja in Edgewater dan. We hebben in een keer van Charleston naar Edgewater gereden, hetgeen de hele dag heeft geduurd. De kinderen hebben zich prima gedragen en zich vermaakt met de MP4 spelers en of hun nintendo's.
Eenmaal thuis aangekomen waren de kinderen door het dolle heen hehe we zijn weer thuis. De kinderen wilden meteen zwemmen en opa en oma hadden meteen geen rust meer. Wat waren ze blij. Wij trouwens ook hoor. 's Avonds weer gezond gegeten want de vijf dagen achter elkaar in een restaurant eten hadden ook hun tol wel geeist.
De volgende ochtend heb ik weer braaf mijn blokje gerend. De kinderen waren de hele tijd tijdens het reizen pas laat wakker (tussen acht en negen). Maar hier in Edgewater hebje zoveel te doen kwart voor zeven waren ze paraat. Dus... We hebben gevraagd wat ze wilden doen vandaag maar dat kwam neer op niks. Lekker thuis hangen en in het zwembad zwemmen afgewisseld met de computer en de tv. Lamballen. Nou dat hebben we de dag erop nog een keer gedaan. Wij hebben wel wat boodschapjes gedaan enzo maar voor de rest lezen, internetten, zwemmen, zonnen.
donderdag 19 augustus 2010
15/16-8-2010 Charlston
Nadat we onderweg in Augusta hebben overnacht om de afstand wat in te korten zijn we in Charleston aangekomen. We zijn ondertussen allemaal wel een beetje moe van het rondreizen. Ja zo'n vakantie kost ook energie.
In charleston hebben we met een koetsje een ritje gemaakt door de stad heen dat was erg leuk. We hebben het huis van de Mains en de Hazards gezien uit North and South. Ja dat huis van die noordelijke familie staat ook in het zuiden. Nota bene in de stad waar de ellende van de burgeroorlog begon toen ze zich wilden afscheiden.
Veel mooie oudere huisjes. Een beetje als St Augustine. Een leuke markt met toeristoische prullaria. Maar wel sfeervol.
Na het ritje met de koets zijn we naar de waterkant gereden en hebben daar even uitgekeken over de twee samenstromenede rivieren die uitmonden in de Atlantische oceaan.
In charleston hebben we met een koetsje een ritje gemaakt door de stad heen dat was erg leuk. We hebben het huis van de Mains en de Hazards gezien uit North and South. Ja dat huis van die noordelijke familie staat ook in het zuiden. Nota bene in de stad waar de ellende van de burgeroorlog begon toen ze zich wilden afscheiden.
Veel mooie oudere huisjes. Een beetje als St Augustine. Een leuke markt met toeristoische prullaria. Maar wel sfeervol.
Na het ritje met de koets zijn we naar de waterkant gereden en hebben daar even uitgekeken over de twee samenstromenede rivieren die uitmonden in de Atlantische oceaan.
vrijdag 13 augustus 2010
13-8-2010 Stone Mountain Park
Vanochtend vroeg opgestaan en naar Stone mountain park gegaan. Onderweg bij de publix even brood gekocht en toen weer door. Onderweg kwamen we wat mooie huisjes tegen. Echt iets voor als je de mega millions wint of zo.
Bij het park aangekomen een kaartje gekocht en naar de gondels gegaan. Op de top uitgestapt en op weg gegaan naar beneden. Het was erg warm en de zon stond fel aan de hemel maar we zijn stoere Hollandse jongens met een zeker zo stoere mama. Nadat we allemaal leeggezweet waren en gepast vermoeid beneden aankwamen hebben we wat gedronken en onszelf en elkaar nog eens op de schouder geklopt. Het pad was hier en daar immers stijl en het vraagt toch ook nog al wat spring en klauter werk daar het geen gewoon pad was. Wel was het erg leuk.
Met de shuttle weer terug gegaan naar het park daar even wat gegeten en naar de glasblazerij gelopen. Hier begon net een demonstratie. Dat was wel leuk eerst zag je hoe een vrouw gekleurde glazen hartjes maakte en vervolgens liet een man zien hoe je glas kleurde met zilver effecten en hoe je hieruit een vaas kon blazen. De kinderen vonden dat ook leuk. Wat was die oven heet. En dat glas was net gloeiende stroop.
Naar de 4D film journey to the centre of the earth. De kinderen vonden deze echter na een minuut of vier echt te eng en zijn met mama een journey naar buiten begonnen. Ik heb hem afgekeken en het was maar goed dat ze al weg waren want dat was echt te eng voor ze. Ik vond hem wel leuk.
Buiten een icee gedronken, deze mocht je zelf vullen alle smaken door elkaar wat jij wilde. Thomas vulde die van ons erg enthousiast met meloen fanta dus dat was onze keus met een klein beetje cola en appel smaak. Thomas boos op mij omdat ik hem een oen had genoemd. Maar het was te heet voor gemekker dus hebben we hem toch maar saampjes opgedronken.
Vervolgens even gewacht op de stoomtrein. Vanuit de trein kon je de MINIGOLF zien dus Niels zat meteen gebiologeerd te kijken. "Mama gaan we dat ook doen?" "Nee Niels niet bij 40 graden." "Grrrrrrr!" Vervolgens zat hij verlangend te kijken wat moesten die kinderen gelukkig zijn daar zo gezellig met hun ouders minigolfen. Nog voor de trein vertrok klonk er een donderslag en toen moest iedereen de trein uit. Want dan mag deze niet rijden. Eigenlijk lagen nagenoeg alle attracties toen stil. Jacqueline had het meteen niet meer en we hebben haar naar de Barn geloodst. Dit is een speelschuur voor kinderen met klimtoestellen, luchtgeweren voor schuimballetjes de nooit pijn doen als ze je raken. glijbanen en een hoopandere flauwekul met de gekleurde schuimballen. De kinderen vonden het geweldig. Op elkaar schieten met lucht kanonnen. Dus hier hebben we een goede driekwartier vertoefd.
Vervolgens omdat het nog steeds rommelde en de rest van de attracties ng steeds dicht waren zijn we richting de auto gelopen.
Hierbij kwamen we langs de kassa's Hier zag ik mensen in de rij staan die aan het armbandje te zijn al betaald hadden. Dus ik vraag aan de mensen waarom ze in de rij staan. Dat was om geld terug te vragen. Dus Jacq naar de auto met Thomas en ik met Niels ook een in de rij gaan staan. Het park had ons 102 dollar gekost voor ons vieren en nu kregen we 80 dollar terug. We hadden immers de kabelbaan naar boven genomen en dat was als enkeltje 5,5 dollar pp. Daar hadden we eigenlijk niet op gerekend.
Bij Cici's pizza wezen eten. Naar het hotel teruggegaan nog wat tv gekeken kinderen wat gespeeld en toen was het weer bedtijd.
Bij het park aangekomen een kaartje gekocht en naar de gondels gegaan. Op de top uitgestapt en op weg gegaan naar beneden. Het was erg warm en de zon stond fel aan de hemel maar we zijn stoere Hollandse jongens met een zeker zo stoere mama. Nadat we allemaal leeggezweet waren en gepast vermoeid beneden aankwamen hebben we wat gedronken en onszelf en elkaar nog eens op de schouder geklopt. Het pad was hier en daar immers stijl en het vraagt toch ook nog al wat spring en klauter werk daar het geen gewoon pad was. Wel was het erg leuk.
Met de shuttle weer terug gegaan naar het park daar even wat gegeten en naar de glasblazerij gelopen. Hier begon net een demonstratie. Dat was wel leuk eerst zag je hoe een vrouw gekleurde glazen hartjes maakte en vervolgens liet een man zien hoe je glas kleurde met zilver effecten en hoe je hieruit een vaas kon blazen. De kinderen vonden dat ook leuk. Wat was die oven heet. En dat glas was net gloeiende stroop.
Naar de 4D film journey to the centre of the earth. De kinderen vonden deze echter na een minuut of vier echt te eng en zijn met mama een journey naar buiten begonnen. Ik heb hem afgekeken en het was maar goed dat ze al weg waren want dat was echt te eng voor ze. Ik vond hem wel leuk.
Buiten een icee gedronken, deze mocht je zelf vullen alle smaken door elkaar wat jij wilde. Thomas vulde die van ons erg enthousiast met meloen fanta dus dat was onze keus met een klein beetje cola en appel smaak. Thomas boos op mij omdat ik hem een oen had genoemd. Maar het was te heet voor gemekker dus hebben we hem toch maar saampjes opgedronken.
Vervolgens even gewacht op de stoomtrein. Vanuit de trein kon je de MINIGOLF zien dus Niels zat meteen gebiologeerd te kijken. "Mama gaan we dat ook doen?" "Nee Niels niet bij 40 graden." "Grrrrrrr!" Vervolgens zat hij verlangend te kijken wat moesten die kinderen gelukkig zijn daar zo gezellig met hun ouders minigolfen. Nog voor de trein vertrok klonk er een donderslag en toen moest iedereen de trein uit. Want dan mag deze niet rijden. Eigenlijk lagen nagenoeg alle attracties toen stil. Jacqueline had het meteen niet meer en we hebben haar naar de Barn geloodst. Dit is een speelschuur voor kinderen met klimtoestellen, luchtgeweren voor schuimballetjes de nooit pijn doen als ze je raken. glijbanen en een hoopandere flauwekul met de gekleurde schuimballen. De kinderen vonden het geweldig. Op elkaar schieten met lucht kanonnen. Dus hier hebben we een goede driekwartier vertoefd.
Vervolgens omdat het nog steeds rommelde en de rest van de attracties ng steeds dicht waren zijn we richting de auto gelopen.
Hierbij kwamen we langs de kassa's Hier zag ik mensen in de rij staan die aan het armbandje te zijn al betaald hadden. Dus ik vraag aan de mensen waarom ze in de rij staan. Dat was om geld terug te vragen. Dus Jacq naar de auto met Thomas en ik met Niels ook een in de rij gaan staan. Het park had ons 102 dollar gekost voor ons vieren en nu kregen we 80 dollar terug. We hadden immers de kabelbaan naar boven genomen en dat was als enkeltje 5,5 dollar pp. Daar hadden we eigenlijk niet op gerekend.
Bij Cici's pizza wezen eten. Naar het hotel teruggegaan nog wat tv gekeken kinderen wat gespeeld en toen was het weer bedtijd.
12-08-2010 Atlanta at the Georgia Aquarium
Vandaag zijn we opgestaan en na het ontbijt meteen naar het Aquarium gegaan. De entreeprijs was stevig in totaal waren we voor zijn vieren 110 dollar kwijt. Nou ja dat is dan maar zo anderzijds kost Seaworld veel meer dus...
De entree was echt geweldig. Langs beide muren zwemmen de hele tijd vissen. Echt prachtig. Eenmaal binnen eerst naar de aaibaai. Hier kun je roggen, haaien, zeesterren, zeeegels, garnalen enzo aanraken cq. aaien. Bij de roggen duurde het even voor Thomas het durfde maar na wat aarzeling had hij praatjes voor tien. Niels bekeek het liever van een afstand, nee aanraken is niet nodig. Dus wij hem een kado beloofd uit het souvenier winkeltje als hij er ook een aait. Bij Thomas ging het mis drie roggen spartelden in het water omdat ze tegen elkaar aanzwomen een hoop water spatters en een huilende Thomas 'hij was gebeten'. Hij deboelde geschroken. Maar ja, toen wilde Niels zeker niet meer. Alhoewel dat kado, dat wilde hij wel. Wat een dillemma als je net zes bent. Na lang vijven en zessen zijn we toch maar de rest gaan bekijken.
Het aquarium is echt prachtig, het is veruit het mooiste dat ik ooit gezien heb. Dat geldt voor de varieteit aan soorten en ecotypes die hier te zien zijn, maar ook voor de manier waarop deze te zien zijn. Regelmatig loop je onder aquaria door die ook de muur naast je bezetten. Ze hadden veel via de koepels in de aquaria waardoor je het aquarium kan kijken.
Wat soorten betreft we hebben zeepaardjes,schildpadden, pinguins, walvissen, en heel veel verschillende soorten haaien gezien. Waarvan de grote tank met vier whalesharks een zaagvis, manta's en een hoop andere haaien en vissen wel het hoogte punt was. In dit aquarium mocht ook gedoken en of gesnorkeld worden dat kost wel tussen de 225 en 350 dollar per persoon. Met zes tegelijk als maximum. De tank was echt gigantisch groot.
Hierna weer terug naar de aaibaai. Uiteindelijk heet Niels samen met mij eindelijk een rog geaaid. Dus een kado. Vervolgens hebben we ook nog een platvis geaaid en een zeester garnalen enz.
Als kado koos Thomas een Rog (een knuffel waar je met je hand erin hem kunt laten praten dus nu hebben we weer toeters). Niels koos plastic inktvissen kreeftjes etc. Om lekker mee te kunnen spelen.
Vervolgens zijn we naar ht hotel gegaan hebben we lekker gezwommen. Vervolgens weer aangekleed en nog een even bij het aquarium wezen kijken het is tenslotte maar tien minuutjes lopen. Daarna lekker uit eten geweest bij de Longhorn.
Terug naar het hotel gegaan en gaan slapen.
Vandaag zijn we opgestaan en na het ontbijt meteen naar het Aquarium gegaan. De entreeprijs was stevig in totaal waren we voor zijn vieren 110 dollar kwijt. Nou ja dat is dan maar zo anderzijds kost Seaworld veel meer dus...
De entree was echt geweldig. Langs beide muren zwemmen de hele tijd vissen. Echt prachtig. Eenmaal binnen eerst naar de aaibaai. Hier kun je roggen, haaien, zeesterren, zeeegels, garnalen enzo aanraken cq. aaien. Bij de roggen duurde het even voor Thomas het durfde maar na wat aarzeling had hij praatjes voor tien. Niels bekeek het liever van een afstand, nee aanraken is niet nodig. Dus wij hem een kado beloofd uit het souvenier winkeltje als hij er ook een aait. Bij Thomas ging het mis drie roggen spartelden in het water omdat ze tegen elkaar aanzwomen een hoop water spatters en een huilende Thomas 'hij was gebeten'. Hij deboelde geschroken. Maar ja, toen wilde Niels zeker niet meer. Alhoewel dat kado, dat wilde hij wel. Wat een dillemma als je net zes bent. Na lang vijven en zessen zijn we toch maar de rest gaan bekijken.
Het aquarium is echt prachtig, het is veruit het mooiste dat ik ooit gezien heb. Dat geldt voor de varieteit aan soorten en ecotypes die hier te zien zijn, maar ook voor de manier waarop deze te zien zijn. Regelmatig loop je onder aquaria door die ook de muur naast je bezetten. Ze hadden veel via de koepels in de aquaria waardoor je het aquarium kan kijken.
Wat soorten betreft we hebben zeepaardjes,schildpadden, pinguins, walvissen, en heel veel verschillende soorten haaien gezien. Waarvan de grote tank met vier whalesharks een zaagvis, manta's en een hoop andere haaien en vissen wel het hoogte punt was. In dit aquarium mocht ook gedoken en of gesnorkeld worden dat kost wel tussen de 225 en 350 dollar per persoon. Met zes tegelijk als maximum. De tank was echt gigantisch groot.
Hierna weer terug naar de aaibaai. Uiteindelijk heet Niels samen met mij eindelijk een rog geaaid. Dus een kado. Vervolgens hebben we ook nog een platvis geaaid en een zeester garnalen enz.
Als kado koos Thomas een Rog (een knuffel waar je met je hand erin hem kunt laten praten dus nu hebben we weer toeters). Niels koos plastic inktvissen kreeftjes etc. Om lekker mee te kunnen spelen.
Vervolgens zijn we naar ht hotel gegaan hebben we lekker gezwommen. Vervolgens weer aangekleed en nog een even bij het aquarium wezen kijken het is tenslotte maar tien minuutjes lopen. Daarna lekker uit eten geweest bij de Longhorn.
Terug naar het hotel gegaan en gaan slapen.
woensdag 11 augustus 2010
11-8-2010 Coca Cola Wereld Atlanta
Toen we vanochtend opstonden was het mistig. Waar we gisteren nog genoten van het uitzicht over de bergen kunnen we ze nu niet meer zien door de mist. We zijn gaan ontbijten bij het hotel en vervolgens de hele boel weer ingepakt in de auto en op weg naar Atlanta. Aanvankelijk wou met name Jacqueline nog naar een outlet. Maar onderweg zagen we een Marshall en een Ross. Ze hadden eigenlijk niets wat de moeite waard was. Bij de publix die er naast zat brood gehaald en eten voor vanavond en buiten voor de publix een picknicktafel gegeten. Het was duidelijk niet erg gewoon om daar voor de supermarkt te gaan zitten eten dus die americanen keken hun ogen uit. We waren te net gekleed en te goed voorzien om zwervers te zijn maar wat dan wel??
We hadden geen zin meer in de outlet en zijn dus doorgereden naar het hotel in Atlanta. Redelijk tot mooi hotel dat op ongeveer 750 meter van coca cola, het aquarium, cnn enzo afzit. Nadat we de spullen op de kamer hebben gelegd zijn we naar coca cola wereld gelopen omdat we gelezen hadden dat er zo'n enorme rijen waren. Nou de wachttijd was nul minuten en na kort overleg met de kinders (Niels wilde zeker weten dat er vandaag nog gezwommen werd) zijn we maar naar binnen gegaan.
Het is erg veranderd van opzet er zitten nu twee films in. Die als je de comerciele boodschap negeert leuk zijn. Uiteraard vonden de kinderen het laatste onderdeel het proeven het allerleukste. Het vieste was Beverly (alleen in Italie te koop). Ik vond een cocos meloen drankje uit zuid-afrika het lekkerste. De kinderen moesten nog minstens tien keer bijna alles proeven voor een eindoordeel.
In de shop nog een mooie trui gekocht van coca cola en wat magneetjes voor de koelkast.
Bij hethotel aangekomen snel de zwembroekken aangetrokken (en Jacq haar badpak)naar beneden met de lift en gaan zwemmen. Het zwembad is een meter of twintig lang en is op zijn diepste zeker drie meter, ik denk zelfs wat dieper. Ik was dan ook behoorlijk trots dat Thomas ook hier de ring gewoon van de bodem plukte. Lekker gezwommen enop de hotelkamer soep met brood gegeten en de kinders macaroni met kaas uit de magnetron. Nog geyahtzeed met zijn viertjes. Jacqueline had gewonnen. Niels en ik tweede en Thomas tot zijn verdriet laatste. Ach ja zo win je zo verlies je. Kinders op bed gelegd en de dag was weer om.
We hadden geen zin meer in de outlet en zijn dus doorgereden naar het hotel in Atlanta. Redelijk tot mooi hotel dat op ongeveer 750 meter van coca cola, het aquarium, cnn enzo afzit. Nadat we de spullen op de kamer hebben gelegd zijn we naar coca cola wereld gelopen omdat we gelezen hadden dat er zo'n enorme rijen waren. Nou de wachttijd was nul minuten en na kort overleg met de kinders (Niels wilde zeker weten dat er vandaag nog gezwommen werd) zijn we maar naar binnen gegaan.
Het is erg veranderd van opzet er zitten nu twee films in. Die als je de comerciele boodschap negeert leuk zijn. Uiteraard vonden de kinderen het laatste onderdeel het proeven het allerleukste. Het vieste was Beverly (alleen in Italie te koop). Ik vond een cocos meloen drankje uit zuid-afrika het lekkerste. De kinderen moesten nog minstens tien keer bijna alles proeven voor een eindoordeel.
In de shop nog een mooie trui gekocht van coca cola en wat magneetjes voor de koelkast.
Bij hethotel aangekomen snel de zwembroekken aangetrokken (en Jacq haar badpak)naar beneden met de lift en gaan zwemmen. Het zwembad is een meter of twintig lang en is op zijn diepste zeker drie meter, ik denk zelfs wat dieper. Ik was dan ook behoorlijk trots dat Thomas ook hier de ring gewoon van de bodem plukte. Lekker gezwommen enop de hotelkamer soep met brood gegeten en de kinders macaroni met kaas uit de magnetron. Nog geyahtzeed met zijn viertjes. Jacqueline had gewonnen. Niels en ik tweede en Thomas tot zijn verdriet laatste. Ach ja zo win je zo verlies je. Kinders op bed gelegd en de dag was weer om.
dinsdag 10 augustus 2010
10-8-2010 Great Smokey Mountains
Vandaag zijn we door de 'Great Smokey Mountains' geweest.
Op weg naar het park reden we door Gatlinburg gereden een alleraardigst stadje zeer touristisch maar wel mooi wat me erg aan Jasper (Canadeese Rocky mountains) deed denken.
Toen we het park binnenreden zijn we eerst naar het visitors centre geweest om te horen of er bepaalde plaatsen waren waar we het meeste kans maakte op beren. Tot onze telleurstelling wees de juffrouw een plak aan die ver van onze route verwijderd was met de mededeling dat het dan vaak alleen bij zonsopkomst of ondergang was.
Oke dat was wel jammer. Gelukkig waren er een paar mooie watervallen op onze route waarvoor we voor eentje ook nog een stukje moetsen wandelen (2,8 mile) waarin we dan in totaal ongeveer een halve kilometer zouden stijgen. Dus het rugzakje met wat drinken op de rug en kuieren maar. Het pad was smal en niet al te best verder was de dalkant op veel plaatsen ook echt dal. Hiermee bedoel ik: erin vallen is gevaarlijk. Er stonden ook al borden dat er al wat dodelijke ongelukjes waren gebeurd met kinderen. De kinderen dit even voorgelezen en uitgelegd dat ze voorzichtig moesten zijn en op pad.
Toen hoorden we iemand zeggen dat deze zojuist een beer had zien oversteken op het pad. Dus we hebben even de pas versneld en jawel tussen de bomen door op ongeveer tweehondert meter van ons vandaan liep de zwarte beer rustig te wandelen. Super gaaf. Het blijft toch heel speciaal een dergelijk der in het wild te zien. De kinderen vonden het ook geweldig.
Nadat de beer bijna buiten zicht was zijn we doorgelopen naar een inderdaad mooie waterval. Genietend van de waterval hebben we wat gedronken e zijn vervolgens de zelfde route weer terug gelopen. Op weg naar Clingmans dome gegaan wat de hoogste berg van de Great Smokey Mountains is. Onderweg waren de kinderen ingestort dus het was stil op de achterbank. Boven gekomen de auto geparkeerd en Thomas was zo moe dat hij liever in de auto bleef slapen. Na een paar minuten had hij zich bedacht en ging toch liever wel mee. Het uitzicht viel tegen. Dit lag aan het weer, het was te mistig. Weer in de auto en verder op weg naar Dillard (niet te verwarren met de Dillard's).
We hadden een kamer bij de Knight's Inn geboekt dit bleek een zeer ruime kamer te zijn. Met een heerlijk zelfs wat koel zwembad (deze temperatuursbeoordelig is door onze thermospecialist Niels gedaan). Vervolgens brood met soep gegeten en nog Toy Story Yatzee gedaan met de heren Thomas had gewonnen tot ergernis van Niels die eigenlijk al vond dat Thomas niet mee mocht doen. Nog wat tv gekeken en de heren op bed gemopt. Morgen weer een dag.
Op weg naar het park reden we door Gatlinburg gereden een alleraardigst stadje zeer touristisch maar wel mooi wat me erg aan Jasper (Canadeese Rocky mountains) deed denken.
Toen we het park binnenreden zijn we eerst naar het visitors centre geweest om te horen of er bepaalde plaatsen waren waar we het meeste kans maakte op beren. Tot onze telleurstelling wees de juffrouw een plak aan die ver van onze route verwijderd was met de mededeling dat het dan vaak alleen bij zonsopkomst of ondergang was.
Oke dat was wel jammer. Gelukkig waren er een paar mooie watervallen op onze route waarvoor we voor eentje ook nog een stukje moetsen wandelen (2,8 mile) waarin we dan in totaal ongeveer een halve kilometer zouden stijgen. Dus het rugzakje met wat drinken op de rug en kuieren maar. Het pad was smal en niet al te best verder was de dalkant op veel plaatsen ook echt dal. Hiermee bedoel ik: erin vallen is gevaarlijk. Er stonden ook al borden dat er al wat dodelijke ongelukjes waren gebeurd met kinderen. De kinderen dit even voorgelezen en uitgelegd dat ze voorzichtig moesten zijn en op pad.
Toen hoorden we iemand zeggen dat deze zojuist een beer had zien oversteken op het pad. Dus we hebben even de pas versneld en jawel tussen de bomen door op ongeveer tweehondert meter van ons vandaan liep de zwarte beer rustig te wandelen. Super gaaf. Het blijft toch heel speciaal een dergelijk der in het wild te zien. De kinderen vonden het ook geweldig.
Nadat de beer bijna buiten zicht was zijn we doorgelopen naar een inderdaad mooie waterval. Genietend van de waterval hebben we wat gedronken e zijn vervolgens de zelfde route weer terug gelopen. Op weg naar Clingmans dome gegaan wat de hoogste berg van de Great Smokey Mountains is. Onderweg waren de kinderen ingestort dus het was stil op de achterbank. Boven gekomen de auto geparkeerd en Thomas was zo moe dat hij liever in de auto bleef slapen. Na een paar minuten had hij zich bedacht en ging toch liever wel mee. Het uitzicht viel tegen. Dit lag aan het weer, het was te mistig. Weer in de auto en verder op weg naar Dillard (niet te verwarren met de Dillard's).
We hadden een kamer bij de Knight's Inn geboekt dit bleek een zeer ruime kamer te zijn. Met een heerlijk zelfs wat koel zwembad (deze temperatuursbeoordelig is door onze thermospecialist Niels gedaan). Vervolgens brood met soep gegeten en nog Toy Story Yatzee gedaan met de heren Thomas had gewonnen tot ergernis van Niels die eigenlijk al vond dat Thomas niet mee mocht doen. Nog wat tv gekeken en de heren op bed gemopt. Morgen weer een dag.
maandag 9 augustus 2010
9-8-2010 Pigeon Forge
Tja bij die naam alleen al denk je natuurlijk aan shoppen en vermaak. Het stikt hier van de minigolfbanen en kermisatracties. Die we alleen vanuit de auto hebben bekeken wat bij een temperatuur van 36 C waarchijnlijk een slim idee is. Aleen Niels was het hier niet mee eens. Verder is hier een flinke outlet en aangezien ze daar airco hebben was de keuze snel gemaakt. We hebben wat leuke dingen gezien en enkele daarvan ook aangeschaft met name wat winter kleding. Hier hebben ze dat wel omdat dit een stuk noordelijker tegen de Great Smokey Mountains aanligt en het hier in de winter echt koud kan zijn. Vervolgens de spullen op het hotel gedropt en uit eten geweest naar de Golden Corral. Kindjes vonden het geweldig al die toetjes en cola en elke keer als mama even weg was snel een koekje halen. Niks vertellen, wat niet weet wat niet deert. Nu lekker te hebben gegeten nog even naar de outlet (die ligt jawel tegenover het hotel) om de laatste paar winkels te doen waar we niet aan toe waren gekomen. Voor Niels Zazu gekocht en voor Thomas Stitch. Voor degenen die nu nog niet weten wie dit zijn zij de Disneyfilms Lion King voor Zazu (de vogel die als lakei fungeert grappig beestje) en Stitch uit de film Lilo and Stitch (het buitenaardse wezen). Naar het hotel terug en gaan slapen.
8-8-2010 Nashville
's Ochtends hebben we het rustig aan gedaan. We hebben ontbeten en zijn even lekker wezen zwemmen in het zwembad. Gezorgd dat we voor elf uur allemaal gedoucht hadden en waren aangekleed zodat we toch nog op tijd konden uitchecken. Vervolgens op weg naar Nashville. Mooie omgeving waar je in rijdt. Het is wat heuvelachtig mooi groen maar wel warm. Wel prettig is dat je hier niet meer dat vochtige weer uit Florida hebt. De weg zelf is saai rechtdoor enzo met heel af en toe een flauwe bocht.
Gelukkig zorgt het Amerikaans verkeer af en dan voor wat afleiding. Op een gegeven moment roken we barbecue. In de familie betekent dit eigenlijk dat er iets aan het afbranden is. Er vloog iets zachts ondefinieerbaars tegen auto aan, zwart geen vogel. Nog eens en toen zagen we een auto voor ons rijden met een flinke aanhangwagen waar de rook van af kwam. Het leek wel of het ding in de ik stond nu zagen we ook de bron van de zwarte rotzooi want het waren stukken autoband. De trailer die twee wielen had aan beide kanten was al een band compleet kwijt en de andere was nu bezig met sneuvelen. Veel rook en vonken. Slingeren uiteraard, dus snel even ingehaald.
Vervolgens was er een pickup met een caravan die net een mile harder kon dan de vrachtwagens en dit voordeel zeker niet wilde laten schieten, ook al schommelde en slingerde de boel vervaarlijk, nadat de tien auto's voor ons hem rechts voorbij waren gemanouvreerd (wat hier gewoon mag) hebben ook wij dat maar gedaan. Yes we waren er eindelijk voorbij, en toen file....niet zo'n beetje ook, wegens road work was er uiteindelijk nog maar een baan over. Na een half uur waren we ook hier doorheen.
In Nashville aangekomen eerst naar de country music hall of fame geweest. Onderweg stond er een vette rij langs de straat die gelukkig was voor het Back to school programma. Dan kunnen de minderbedeelde kinderen een gratis schoolpakket komen ophalen met een rugzakje, schrijfgerei, schriftjes en broodtrommel enzo. De hoofdstraat is wel aardig met wat bars met livemuziek (country uiteraard). De hall of fame is waarschijnlijk erg leuk als je de mensen allemaal kent. Wij kenden op Elvis en Dolly na nagenoeg niemand dus de kinderen blij want het duurde niet lang. Geen must dus.
Op naar het hotel dat was ondanks dat de buurt vrij aardig was in wat pover staat dus ons geld terug gevraagd en naar een andere suite waar de juffrouw van het slechtere hotel ons bij geholpen heeft dit te boeken (Ze hadden dus wel goede service) gegaan. Dit was een zeer nette suite dus eindelijk weer zelf kokoen heerlijk al die vitamine van de verse sla, mais enz. Kindjes ook lekker gegeten nog lekker gezwommen en naar bed gegaan.
's Ochtends hebben we het rustig aan gedaan. We hebben ontbeten en zijn even lekker wezen zwemmen in het zwembad. Gezorgd dat we voor elf uur allemaal gedoucht hadden en waren aangekleed zodat we toch nog op tijd konden uitchecken. Vervolgens op weg naar Nashville. Mooie omgeving waar je in rijdt. Het is wat heuvelachtig mooi groen maar wel warm. Wel prettig is dat je hier niet meer dat vochtige weer uit Florida hebt. De weg zelf is saai rechtdoor enzo met heel af en toe een flauwe bocht.
Gelukkig zorgt het Amerikaans verkeer af en dan voor wat afleiding. Op een gegeven moment roken we barbecue. In de familie betekent dit eigenlijk dat er iets aan het afbranden is. Er vloog iets zachts ondefinieerbaars tegen auto aan, zwart geen vogel. Nog eens en toen zagen we een auto voor ons rijden met een flinke aanhangwagen waar de rook van af kwam. Het leek wel of het ding in de ik stond nu zagen we ook de bron van de zwarte rotzooi want het waren stukken autoband. De trailer die twee wielen had aan beide kanten was al een band compleet kwijt en de andere was nu bezig met sneuvelen. Veel rook en vonken. Slingeren uiteraard, dus snel even ingehaald.
Vervolgens was er een pickup met een caravan die net een mile harder kon dan de vrachtwagens en dit voordeel zeker niet wilde laten schieten, ook al schommelde en slingerde de boel vervaarlijk, nadat de tien auto's voor ons hem rechts voorbij waren gemanouvreerd (wat hier gewoon mag) hebben ook wij dat maar gedaan. Yes we waren er eindelijk voorbij, en toen file....niet zo'n beetje ook, wegens road work was er uiteindelijk nog maar een baan over. Na een half uur waren we ook hier doorheen.
In Nashville aangekomen eerst naar de country music hall of fame geweest. Onderweg stond er een vette rij langs de straat die gelukkig was voor het Back to school programma. Dan kunnen de minderbedeelde kinderen een gratis schoolpakket komen ophalen met een rugzakje, schrijfgerei, schriftjes en broodtrommel enzo. De hoofdstraat is wel aardig met wat bars met livemuziek (country uiteraard). De hall of fame is waarschijnlijk erg leuk als je de mensen allemaal kent. Wij kenden op Elvis en Dolly na nagenoeg niemand dus de kinderen blij want het duurde niet lang. Geen must dus.
Op naar het hotel dat was ondanks dat de buurt vrij aardig was in wat pover staat dus ons geld terug gevraagd en naar een andere suite waar de juffrouw van het slechtere hotel ons bij geholpen heeft dit te boeken (Ze hadden dus wel goede service) gegaan. Dit was een zeer nette suite dus eindelijk weer zelf kokoen heerlijk al die vitamine van de verse sla, mais enz. Kindjes ook lekker gegeten nog lekker gezwommen en naar bed gegaan.
vrijdag 6 augustus 2010
6-8-2010 Walking in Memphis
Vanochtend vroeg opgestaan. In het hotel (La Quinta) ontbeten. Vervolgens op pad naar Memphis. Om een beetje in de sfeer te komen hadden we muziek van de King op de radio aangezet. Onderweg bij een prachtig stuwmeer (grenada) gepicknikt. Even het visitor centre bezocht. Deze hadden veel opgezette dieren die in de omgevng ook in het wild te vinden moesten zijn. Na de lunch alles weer ingepakt en verder op weg naar Memphis.
We zijn meteen naar Graceland gereden en hebben hier het huis van Elvis bezocht. Geweldig wat een kitsch. Het huis op zichzelf is een mooi huis maar voor hedendaagse standaard niet heel erg groot. Maar voor die tijd waarschijnlijk wel. Om een beeld te krijgen van de inrichting moet je denken aan een kruising van wat Andre Hazes en Frans Bouwer in hun huis hebben staan nadat er zo'n tv makelaar stylist mee bezich is geweest. De jungleroom ook, is daar nou alles om te doen? Een te donkere met lelijke zware donkere houten meubels ingerichte kamer met tapijt op de vloer en het stuk dat over was hebben ze toen maar op het plafond geplakt. In elke kamer een tv (minstens een). In zijn tv kamer drie want dan kon hij ALLE DRIE de zenders tegelijk volgen. Hij mag blij zijn dat hij niet nu leeft onze tv op het hotel heeft al een stuk of zestig kanalen. Het huis was zo consequent lelijk ingericht dat het wel leuk was om te bezoeken. Het is een echte must.
Vervolgens naar het autopark van de King wezen kijken. Daar is niets mis mee, merken als ferrari, mercedes, Rolls en zelf een John Deere tracktor. Maar het mooiste was de paarse cadillac met witleren bekleding. Echt vet over de top.
Ook de twee privé jets van de king of rock and roll bezocht In dezelfde stijl als het huis. Maar luxe, en dat geldt zeker voor die tijd.
De andere exhibities bezocht die bij ons pakket zaten wel aardig maar die zijn op zich wel te missen. Wel leuk was de hele lange gang volgehangen met gouden LP's en singels. Hij heeft er genoeg en ik durf te wedden dat dit slechts een selectie was.
Na dit alles te hebben afgesloten nog even magneetjes gekocht voor de koelkast en een mooie sticker voor op mijn laptop.
Op weg gegaan naar het hotel een Motel 6 suites. De buurt zag er triestig slecht, arm en afgeleefd uit, wat ook voor het hotel opging. De baliejuf zat achter kogelvrij glas. Kortom echt gezellig. Meteen uitgecheked en naar het visitor center gegaan om een ander hotel te zoeken. Uiteindelijk nadat deze veel hotels had gebeld die vol zaten (het is immers weekend) toch nog een beter hotel gevonden. Dit is geen suite maar gewoon een hotel ook duurder maar wel in een prettigere buurt enzo.
Helaas konden we niet zelf koken nu en moesten we dus uit eten. We waren nog nooit bij een Cracker Barrel wezen eten dus dat hebben we eens uitgeprobeerd. Het is als je binnenkomt een winkel, zo'n ouderwetse waar ze vanalles door elkaar verkopen. Met karrenwielen en oud gereedschap aan het plafond. Het restaurant is moeders pot american style. Het is goed eten simpel en ook niet duur wij hadden twee volwassen maaltijden twee kinder maaltijden en allemaal dessert voor 41 dollar.
Nog even bij een Dillards binnengelopen (die zat er tegenover)en vervolgens naar ons fijne hotel gegaan.
We zijn meteen naar Graceland gereden en hebben hier het huis van Elvis bezocht. Geweldig wat een kitsch. Het huis op zichzelf is een mooi huis maar voor hedendaagse standaard niet heel erg groot. Maar voor die tijd waarschijnlijk wel. Om een beeld te krijgen van de inrichting moet je denken aan een kruising van wat Andre Hazes en Frans Bouwer in hun huis hebben staan nadat er zo'n tv makelaar stylist mee bezich is geweest. De jungleroom ook, is daar nou alles om te doen? Een te donkere met lelijke zware donkere houten meubels ingerichte kamer met tapijt op de vloer en het stuk dat over was hebben ze toen maar op het plafond geplakt. In elke kamer een tv (minstens een). In zijn tv kamer drie want dan kon hij ALLE DRIE de zenders tegelijk volgen. Hij mag blij zijn dat hij niet nu leeft onze tv op het hotel heeft al een stuk of zestig kanalen. Het huis was zo consequent lelijk ingericht dat het wel leuk was om te bezoeken. Het is een echte must.
Vervolgens naar het autopark van de King wezen kijken. Daar is niets mis mee, merken als ferrari, mercedes, Rolls en zelf een John Deere tracktor. Maar het mooiste was de paarse cadillac met witleren bekleding. Echt vet over de top.
Ook de twee privé jets van de king of rock and roll bezocht In dezelfde stijl als het huis. Maar luxe, en dat geldt zeker voor die tijd.
De andere exhibities bezocht die bij ons pakket zaten wel aardig maar die zijn op zich wel te missen. Wel leuk was de hele lange gang volgehangen met gouden LP's en singels. Hij heeft er genoeg en ik durf te wedden dat dit slechts een selectie was.
Na dit alles te hebben afgesloten nog even magneetjes gekocht voor de koelkast en een mooie sticker voor op mijn laptop.
Op weg gegaan naar het hotel een Motel 6 suites. De buurt zag er triestig slecht, arm en afgeleefd uit, wat ook voor het hotel opging. De baliejuf zat achter kogelvrij glas. Kortom echt gezellig. Meteen uitgecheked en naar het visitor center gegaan om een ander hotel te zoeken. Uiteindelijk nadat deze veel hotels had gebeld die vol zaten (het is immers weekend) toch nog een beter hotel gevonden. Dit is geen suite maar gewoon een hotel ook duurder maar wel in een prettigere buurt enzo.
Helaas konden we niet zelf koken nu en moesten we dus uit eten. We waren nog nooit bij een Cracker Barrel wezen eten dus dat hebben we eens uitgeprobeerd. Het is als je binnenkomt een winkel, zo'n ouderwetse waar ze vanalles door elkaar verkopen. Met karrenwielen en oud gereedschap aan het plafond. Het restaurant is moeders pot american style. Het is goed eten simpel en ook niet duur wij hadden twee volwassen maaltijden twee kinder maaltijden en allemaal dessert voor 41 dollar.
Nog even bij een Dillards binnengelopen (die zat er tegenover)en vervolgens naar ons fijne hotel gegaan.
woensdag 4 augustus 2010
On the road 1
30-7-2010 Eindelijk jarig.
Tjonge, eindelijk was hij dan jarig! Eergisteren de generale repetitie met oma, maar nu was Niels eindelijk zelf jarig. Helaas was iedereen weer later wakker dan Niels. Gelukkig mocht hij na het ontbijt zijn cadeautjes al uitpakken. Wat waren het leuke cadeaus. Vervolgens de koffie met donuttaart. Na weer het hele repertoire aan liedjes te hebben gezongen en van de donuts te hebben genoten zijn we met zijn allen naar het strand geweest. Wederom een flink kasteel gebouwd en lekker met de golven gestoeid. 's Avonds zijn we wezen eten bij het T-Rex restaurant. Natuurlijk zijn we na het eten nog door downtown Disney gelopen.
31-7-2010 Inpakken.
Vandaag hebben we een rustige dag. We moeten vandaag inpakken want morgen gaan we rondtrekken.
1-8-2010 On the road.
We hadden amper een uurtje gereden en het eerste spektakel deed zich voor. Een flinke pick-up truck, twee auto’s voor ons rijdend, verloor de macht over het stuur. Hij zwabberde van links naar rechts over drie banen ongeveer drie/vier keer in een halve minuut tijd om vervolgens met drie keer stuiteren tegen de vangrail aan te parkeren. Dichterbij hoeft het avontuur van mij wat dit betreft niet te komen. We waren in ieder geval weer goed wakker.
Tussen de middag hebben we lekker gepicknickt bij een ‘rest area’. Bij het hotel aangekomen. Het was een prima hotel met een zeer klein zwembad, maar als je het warm hebt is dat ook goed.
2-8-2010 New Orleans aankomst
’s Ochtends bij de Pitfalls wezen kijken. Er kwam niet heel veel water naar beneden omdat het erg droog is voor de tijd van het jaar. Wel mooi die diepe putten zo plotseling in het bos. Nog een flinke spin gezien. Ik wilde hem toch mooi op de foto hebben dus nog ietsje dichterbij, vrouw en kinderen riepen maar:”Papa pas nou op”! Ach, beter zo dan andersom denk ik maar. Weer bij een ‘rest area’ gepicknickt.
’s Middags in New Orleans aangekomen. De buitenwijken zagen er veelal armoedig uit en men is de storm van Katrina nog duidelijk niet te boven gekomen. Het hotel ligt midden in het French Quarter en is echt erg mooi. Op het binnenpleintje is het zwembad. Mooi en redelijk groot maar wel dusdanig diep dat zowel Niels als Thomas er niet in kunnen staan. Na een verfrissende duik en gegeten te hebben zijn we de omgeving gaan verkenen.
Even naar de kerk geweest en het parkje, maar beide waren al dicht. Wel veel kroegen met livemuziek en je kon de toekomst laten voorspellen op drie verschillende manieren. Dat hebben we niet gedaan want volgens Thomas raden ze gewoon maar wat, en het is veel leuker en spannender als je het niet weet. Even over de Mississippi gekeken of die raderboot er al aankwam, maar helaas. Naar het hotel gegaan en gaan slapen.
3-8-2010 Krokodillen en Cajun.
Deze ochtend voltrok zich een wonder. Het leek al die tijd een onmogelijkheid maar deze ochtend werd Niels voor het eerst als laatste wakker. Helaas voor hem moesten we er vandaag bijtijds uit omdat we met een boot over de bayou gaan varen op zoek naar alligators en ander wildlife.
De boottocht duurde twee uur maar was zeker de moeite waard. Veel alligators gezien maar ook een cajun dorp een huis midden in de Bayou die daar in zijn geheel door de hurricane was neergezet compleet met inboedel. Er was sowieso veel terug te zien als gevolg van de stormschade van destijds. Verder lag er midden in het moeras ineens twintig meter olievangnet, totaal zinloos daar neergelegd door BP want dat was goed zichtbaar vanaf de brug waar veel verkeer overheen reed. Kortom een PR actie om zo te laten zien dat ze er alles aan doen. We hebben wilde zwijnen gezien kraanvogels en veel mooie natuur. Helaas geen slangen.
Eenmaal terug in New Orleans zijn we met de tram naar het Audubonpark geweest. Leuk park maar net echt heel bijzonder dus met het pittoreske trammetje weer terug en naar het Audubon Aquarium geweest. Dat was echt gaaf. Veel mooie aquaria met haaien, kikkers, schildpadden, zeepaardjes, kwallen en veel tropische vissen van over de hele wereld. Vervolgens hebben we even over de Mississippi uitgekeken naar de voorbij varende zeeschepen.
Toen we dit wel gezien hadden zijn we in het French Quarter op zoek gegaan naar een leuk restaurantje waar cajun food gegeten kon worden. Na het eten zijn we richting ons hotel gelopen (St Marie) wat eveneens in het French Quarter ligt. In het French Quarter draait het om drank, live muziek en seks. Dit is de eerste stad in de U.S.A. waar ik ze zo openlijk seks zie verkopen, compleet met nagenoeg naakte vrouwen in de deuropening. Thomas wist niet wat hij zag. Op de hotelkamer nog wat tv gekeken met de kids en toen naar bed gegaan.
4-8-2010
Vanochtend op tijd opgestaan en ontbeten in het Hotel. Spullen ingepakt de auto laten komen en weer op pad. Eerst richting Baton Rouge om vervolgens over een highway 61 naar Natchez te gaan. Onder weg kwamen we wat grote plantage tegen waarvan we bij een ook binnen zijn geweest met een tour. Erg mooi. Ook was het aardig om te zien dat de slaven een eigen veel steilere en zeer donkere trap hadden van de zolder tot de begane grond. Vaak moesten deze dit steile wenteltrapje af met de handen vol spullen. Aan de diep uitgesleten treden te zien nog vaak ook.
Ook zijn we onderweg nog naar een slagveld geweest uit de oorlog van Noord tegen zuid. Hier was een klein museum bij waar wat spulletjes uit die tijd te bewonderen waren. Er lagen kogels, gereedschap om kogels te maken, geweren, pistolen, sabels en buiten stonden kanonnen. De jongens waren dus tevreden.
Verder was het mooi om te zien hoe het landschap langzaam veranderde van moerasachtig naar velden en heuvelachtig. De omgeving van Natchez is een groot agrarisch gebeuren. Ondanks dat Natchez op de kaart niet erg groot is heeft het wel alles. Er is hier een Mall, Wallmart, etc. Het hotel (Days Inn) is prima het heeft een groot zwembad dat vanwege het warme weer ongeveer 30 oC warm is. We kunnen hier ’s avonds warm eten (stew) maar onze makkelijke eters kennende zorgen we ook voor wat brood. ’s Morgens ontbijt en dat alles voor maar 45 dollar, niet duur dus.
Tjonge, eindelijk was hij dan jarig! Eergisteren de generale repetitie met oma, maar nu was Niels eindelijk zelf jarig. Helaas was iedereen weer later wakker dan Niels. Gelukkig mocht hij na het ontbijt zijn cadeautjes al uitpakken. Wat waren het leuke cadeaus. Vervolgens de koffie met donuttaart. Na weer het hele repertoire aan liedjes te hebben gezongen en van de donuts te hebben genoten zijn we met zijn allen naar het strand geweest. Wederom een flink kasteel gebouwd en lekker met de golven gestoeid. 's Avonds zijn we wezen eten bij het T-Rex restaurant. Natuurlijk zijn we na het eten nog door downtown Disney gelopen.
31-7-2010 Inpakken.
Vandaag hebben we een rustige dag. We moeten vandaag inpakken want morgen gaan we rondtrekken.
1-8-2010 On the road.
We hadden amper een uurtje gereden en het eerste spektakel deed zich voor. Een flinke pick-up truck, twee auto’s voor ons rijdend, verloor de macht over het stuur. Hij zwabberde van links naar rechts over drie banen ongeveer drie/vier keer in een halve minuut tijd om vervolgens met drie keer stuiteren tegen de vangrail aan te parkeren. Dichterbij hoeft het avontuur van mij wat dit betreft niet te komen. We waren in ieder geval weer goed wakker.
Tussen de middag hebben we lekker gepicknickt bij een ‘rest area’. Bij het hotel aangekomen. Het was een prima hotel met een zeer klein zwembad, maar als je het warm hebt is dat ook goed.
2-8-2010 New Orleans aankomst
’s Ochtends bij de Pitfalls wezen kijken. Er kwam niet heel veel water naar beneden omdat het erg droog is voor de tijd van het jaar. Wel mooi die diepe putten zo plotseling in het bos. Nog een flinke spin gezien. Ik wilde hem toch mooi op de foto hebben dus nog ietsje dichterbij, vrouw en kinderen riepen maar:”Papa pas nou op”! Ach, beter zo dan andersom denk ik maar. Weer bij een ‘rest area’ gepicknickt.
’s Middags in New Orleans aangekomen. De buitenwijken zagen er veelal armoedig uit en men is de storm van Katrina nog duidelijk niet te boven gekomen. Het hotel ligt midden in het French Quarter en is echt erg mooi. Op het binnenpleintje is het zwembad. Mooi en redelijk groot maar wel dusdanig diep dat zowel Niels als Thomas er niet in kunnen staan. Na een verfrissende duik en gegeten te hebben zijn we de omgeving gaan verkenen.
Even naar de kerk geweest en het parkje, maar beide waren al dicht. Wel veel kroegen met livemuziek en je kon de toekomst laten voorspellen op drie verschillende manieren. Dat hebben we niet gedaan want volgens Thomas raden ze gewoon maar wat, en het is veel leuker en spannender als je het niet weet. Even over de Mississippi gekeken of die raderboot er al aankwam, maar helaas. Naar het hotel gegaan en gaan slapen.
3-8-2010 Krokodillen en Cajun.
Deze ochtend voltrok zich een wonder. Het leek al die tijd een onmogelijkheid maar deze ochtend werd Niels voor het eerst als laatste wakker. Helaas voor hem moesten we er vandaag bijtijds uit omdat we met een boot over de bayou gaan varen op zoek naar alligators en ander wildlife.
De boottocht duurde twee uur maar was zeker de moeite waard. Veel alligators gezien maar ook een cajun dorp een huis midden in de Bayou die daar in zijn geheel door de hurricane was neergezet compleet met inboedel. Er was sowieso veel terug te zien als gevolg van de stormschade van destijds. Verder lag er midden in het moeras ineens twintig meter olievangnet, totaal zinloos daar neergelegd door BP want dat was goed zichtbaar vanaf de brug waar veel verkeer overheen reed. Kortom een PR actie om zo te laten zien dat ze er alles aan doen. We hebben wilde zwijnen gezien kraanvogels en veel mooie natuur. Helaas geen slangen.
Eenmaal terug in New Orleans zijn we met de tram naar het Audubonpark geweest. Leuk park maar net echt heel bijzonder dus met het pittoreske trammetje weer terug en naar het Audubon Aquarium geweest. Dat was echt gaaf. Veel mooie aquaria met haaien, kikkers, schildpadden, zeepaardjes, kwallen en veel tropische vissen van over de hele wereld. Vervolgens hebben we even over de Mississippi uitgekeken naar de voorbij varende zeeschepen.
Toen we dit wel gezien hadden zijn we in het French Quarter op zoek gegaan naar een leuk restaurantje waar cajun food gegeten kon worden. Na het eten zijn we richting ons hotel gelopen (St Marie) wat eveneens in het French Quarter ligt. In het French Quarter draait het om drank, live muziek en seks. Dit is de eerste stad in de U.S.A. waar ik ze zo openlijk seks zie verkopen, compleet met nagenoeg naakte vrouwen in de deuropening. Thomas wist niet wat hij zag. Op de hotelkamer nog wat tv gekeken met de kids en toen naar bed gegaan.
4-8-2010
Vanochtend op tijd opgestaan en ontbeten in het Hotel. Spullen ingepakt de auto laten komen en weer op pad. Eerst richting Baton Rouge om vervolgens over een highway 61 naar Natchez te gaan. Onder weg kwamen we wat grote plantage tegen waarvan we bij een ook binnen zijn geweest met een tour. Erg mooi. Ook was het aardig om te zien dat de slaven een eigen veel steilere en zeer donkere trap hadden van de zolder tot de begane grond. Vaak moesten deze dit steile wenteltrapje af met de handen vol spullen. Aan de diep uitgesleten treden te zien nog vaak ook.
Ook zijn we onderweg nog naar een slagveld geweest uit de oorlog van Noord tegen zuid. Hier was een klein museum bij waar wat spulletjes uit die tijd te bewonderen waren. Er lagen kogels, gereedschap om kogels te maken, geweren, pistolen, sabels en buiten stonden kanonnen. De jongens waren dus tevreden.
Verder was het mooi om te zien hoe het landschap langzaam veranderde van moerasachtig naar velden en heuvelachtig. De omgeving van Natchez is een groot agrarisch gebeuren. Ondanks dat Natchez op de kaart niet erg groot is heeft het wel alles. Er is hier een Mall, Wallmart, etc. Het hotel (Days Inn) is prima het heeft een groot zwembad dat vanwege het warme weer ongeveer 30 oC warm is. We kunnen hier ’s avonds warm eten (stew) maar onze makkelijke eters kennende zorgen we ook voor wat brood. ’s Morgens ontbijt en dat alles voor maar 45 dollar, niet duur dus.
donderdag 29 juli 2010
Donderdag 29 juli Shopdag
Vanochtend was Niels veruit als eerste wakker (6:30 uur). Hij had er ook al meteen zin in maar helaas is bij alle anderen de jetlag al uitgewerkt dus die liggen nog op een oor. Helaas mocht hij van zijn moeder daar geen verandering in brengen dus toen ik mijn ogen open deed (6:45) zag ik een zeer boos kijkend jongetje. Ik ben opgestaan en heb een DVD aangezet voor Niels daarna ben ik gauw gaan joggen want mijn rondje hier duurt een uurtje en ik wil voor zonsopgang terug zijn anders fik je ter plekke af. Vervolgens een licht ontbijt gegeten na het feestmaal van gisterenavond bij "de koe" (Longhorn). De kindjes hadden de cornflakes inmiddels al achter de kiezen. Spulletjes gepakt en op weg gegaan naar de outlet in Orlando. Het was verschrikkelijk warm 102 graden Farenheit wat neerkomt op 39 graden celcius dus het was rennen van airco naar airco. De bekende winkels weer gehad (tommy, ralph, DKNY, etc). Het viel wat tegen met de aanbiedingen maar we hebben toch wat leuke dingetjes gevonden en gekocht. Met de lunch waren inmiddels ook Els, Astrid en Claudia gearriveerd we hebben in de foodcourt geluncht. Na de lunch een lekkere frappuchino van de Starbucks en weer op pad. De kinderen gaven aan het nu toch echt wel gehad te hebben met de winkels dus zijn we op huis aangegaan. Helaas konden we niet zwemmen omdat door het warme weer de algen behoorlijk in aantal waren toegenomen (het zwembad is door het extreme weer te warm). Dus hebben ze lekker gespeeld. Niels verheugt zich al zeer op morgen (dan is hij eindelijk! jarig).
woensdag 28 juli 2010
De afgelopen dagen in een notendop
Donderdag zijn we heengevlogen. De vlucht ging voorspoedig. We vertrokken met een uurtje vertraging uit amsterdam en kwamen om 18:00 lokale tijd aan in Orlando. Oma stond de koffers al van de band te halen. De kindjes gingen mee met oma en naar huis en wij konden op ons gemak de auto ophalen. Omdat er vorig jaar wat dingen verkeerd waren gegaan bij alamo kregen we nu een free upgrade naar een fullsize SUV. Toen we aankwamen in Edgewater doken we direct het zwembad in. Het water was heerlijk. Vermoeid doken we uiteindelijk ons bed in.
Vrijdag waren we allemaal rond een uurtje of 6 wakker. Na het ontbijtje zijn we boodschappen gaan doen bij de wallmart en publix. In de middag hebben we lekker gezommen en gerelaxed.
Zaterdag zijn we in de morgen lekker naar het strand geweest. smiddags zijn we de auto even wezen ruilen en hebben we geshopped.
Zondag zijn we bijna de hele dag naar het strand geweest. We hebben ook nog een spectaculaire redding gezien waar zelfs de brandweer en ziekenwagen nog om de hoek kwamen kijken.
Maandag zijn we in de morgen een paar uurtjes wezen zwemmen aan het strand en in de middag zijn we lekker huisgebleven en hebben wat gezwommen en geluierd.
Dinsdag zijn we naar Kelly park geweest. Het is een spring waar je lekker kunt ronddobberen en lekker in het zand kan spelen. Het was er heel erg mooi en hebben een hele dikke spinkhaan gezien.
Woensdag; de grote dag. Ermoest eerst versierd worden. De kinderen hadden samen met opa versierd. Het zag er prachtig uit. Oma tracteerde op donuttaart. We hebben lekker gezwommen, zijn nog even naar de mall geweest en 'savonds zijn we wezen eten bij de koe. Vooral voor Claudia een unieke ervaring.
Als je foto's wil bekijken moet je klikken op de diavoorstelling
zaterdag 17 juli 2010
Toch een Blog
Het is nog een paar dagen en dan vertrekken we weer voor een aantal weekjes naar het mooie amerika. We zullen bij Jeroens ouders verblijven en gaan nog wat weken rondtrekken. Omdat dit toch weer iets anders is hebben we toch een blog gemaakt om zo het thuisfront op de hoogte te houden van onze avonturen.
Abonneren op:
Posts (Atom)